نقش هوش هیجانی و عاطفه ی مثبت و منفی در تاب آوری زنان باردار نخست زا

مقدمه: تاب­آوری یکی از موضوعات مطرح در روان­شناسی سلامت است. بسیاری از تحقیقات به بررسی عواملی پرداخته­اند که با این متغیر، در ارتباط می­باشند. هدف این پژوهش بررسی نقش هوش هیجانی و عاطفه­ی مثبت و منفی در پیش­بینی تاب­آوری زنان باردار نخست­زا است. روش­کار: جامعه­ی آماری این پژوهش توصیفی-همبستگی شامل تمام زنان باردار نخست­زای شهرستان اردبیل در سال 1393 (سه­ماهه­ی آخر بارداری) است که تعداد 122 زن باردار با اولین تجربه­ی بارداری­ از مراکز کنترل بارداری این شهر به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسش­نامه­ی تاب­آوری کانر و دیویدسون (cd-risc)، فرم کوتاه رگه­ی هوش هیجانی پترایدز و مقیاس عاطفه­ی مثبت و منفی (panas) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با کمک نرم­­افزار آماری  spssنسخه­ی 20 استفاده شد. یافته­ها: بین متغیرهای هوش هیجانی و عاطفه­ی مثبت و منفی با تاب­آوری ارتباط معنی­داری وجود دارد (05/0>p). هم­چنین به جز مولفه­ی درک هیجان­ها سایر مولفه­های هوش هیجانی، خوش­بینی (251/0=β، 001/0>p)، خودآگاهی (486/0=β، 0001/0>p) و مهارت­های اجتماعی (283/0=β، 0001/0>p)، عاطفه­ی مثبت (343/0=β، 0001/0>p) و عاطفه­ی منفی (410/- =β، 0001/0>p) قادرند میزان تاب­آوری را در زنان باردار نخست­زا پیش­بینی کنند.   نتیجه­گیری: بر اساس نتایج، زنان بارداری که دارای عاطفه­ی مثبت و هوش هیجانی بالاتر بودند، تاب­آوری بیشتری داشتند.